Czwórki, dwójki
Zima
8-19 grudnia, 2013
rok
180km
"Koniec
opieprzania się." Tak kończył się mail od Trenerów, w którym znajdował się
plan na kolejny obóz. Czułem się wypoczęty po ostatnim obozie i znów miałem
ochotę biegać na mapie. Kolejne 11 dni spędzonych w towarzystwie map napawało
mnie optymizmem. Zima zimą, ale brakowało mi szybkiego biegania. Bardzo często
w trakcie treningu chciałem przyspieszyć i polatać po lesie. Lecz w
głowie miałem ciągle słowa Trenerów: nie czas na szybkie bieganie, na razie mam
nauczyć się wolnego biegania. I tak kolejny obóz przebiegałem maksymalnie w I
zakresie. Obóz wykorzystany do maxa!
Nawet udało mi się naprawić reflektor w
aucie! :D 1,5 tygodnia po powrocie do domu coś zaczęło się dziać, coś mało
miłego, coś pesymistycznego. Oczywiście te 1,5 tygodnia zostały dobrze
wykorzystane. Nie leżałem brzuchem do góry, ale z dnia na dzień trenowałem co
raz z większym zapałem. No właśnie, tak przyłożyłem się do siły biegowej, do
długiego wybiegania oraz biegu w I zakresie, że dwójki nie wytrzymały... obie. Z mięśniami czworogłowymi też coś nie tak... W dodatku coś nie tak zaczęło się dziać z biodrami i miednicą. Każdy ruch
bolał, nawet najmniejszy, a jeszcze nie skończył się 2013 rok! Nie wiedziałem co
się ze mną dzieje. Przypomniałem sobie jedynie to, że przed obozem przestałem
biegać w wkładkach korygujących (na zalecenie lekarza). Szybki telefon, szybka
decyzja i wizyta. Powrót do wkładek i po tygodniu już okej, ale ciągle te
dwójki. Zdałem sobie sprawę, że nie tylko bieganiem żyje biegacz, że muszę poświęcić jeszcze więcej czasu na siłę ogólną organizmu. Należy obudować stawy, przyczepy mięśniami. Ogólnie wzmocnić mięśnie by żadne pierdy się nie przyplątywały. :) Oczywiście kontuzje są nie do uniknięcia. Można jedynie zniwelować szanse, że coś mnie złapię.
To be
better every day.
O-fighter.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz